 |
| ภาพพิมพ์ปิดโฆษณา ของภาพยนตร์ ฉายเมื่อปีพ.ศ. 2488 |
โครงเรื่องเขียนขึ้นจากการเล่าเรื่องผ่านบุคคลนิรนาม ผู้ซึ่งเสมือนเป็นผู้รอบรู้ และแสดงความคิดส่วนตัวลงในความรู้สึกของตัวละคร แต่มีบางแง่มุม ที่คนอ่านจับใจความได้ชัดเจนว่า นั่นเป็นความนึกคิดของไวลด์
ตัวละครเอกในเรื่องเป็นชายหนุ่มรูปงามที่ชื่อดอเรียน เกรย์ ที่หลงไหลในอุดมคติความงามปัจเจกนิยมของตนเองมากเสียจนยอม "ขายวิญญาณ" เพื่อคงมันไว้นิรันดร์
 |
| ตัวเอกนำแสดงโดย Hurd Hatfield |
เรื่องเริ่มต้นขึ้นจากจิตรกรนามเบซิล ซึ่งวาดภาพดอเรียนได้งดงามจนกระทั่งลอร์ดเฮนรี่อยากเจอตัวจริงของเขา อันเป็นที่มาที่ทำให้ดอเรียนเกิดความคิดที่ต้องการมีชีวิตที่เยาว์วัยตลอดไป ต่อมาเมื่อเขาแต่งงานกับหญิงสาวนักแสดงละครเวทีที่ชื่อซีบีล เวน (Sibyl Vane) พิษรักที่มีต่อดอเรียนทำให้ภายหลังเธอไม่สามารถแสดงละครเวทีได้อีกต่อไป เขาจึงขอจบสัมพันธ์ภาพกับเธอ และนั่นเองที่ทำให้ดอเรียนได้ค้นพบว่า การกระทำนั้นได้ส่งผลต่อเขาผ่านภาพวาดที่เปลี่ยนไปเพียงไร แต่เขาก็ไม่อาจหยุดยั้งจินตนาการอันชั่วร้ายภายในของเขาที่พยายามทำทุกวิถีทางที่จะทำให้ภาพเปลือกนอกต่อสังคมยังดูดี บริสุทธิื์์์ผุดผ่องต่อไป การกระทำเพื่อปกปิดภาพที่น่าเกลียดน่ากลัวของเขา และปมของเรื่องราวแอบแฝงของนวนิยายเรื่องนี้ อาจสะท้อนความคิดบางอย่างในเรื่องต้องห้ามของ "ชายรักชาย" และความไม่เชื่อมั่นในรักที่มั่นคงยั่งยืน มากไปกว่ารูปลักษณ์ที่สวยงามอันเกิดจากรักในเพศเดียวกัน หรือแม้กระทั่งการแต่งงานของชายกับหญิงเพียงเพื่อการยอมรับในสังคม ระหว่างดอเรียนกับซีบีล ทั้งๆที่ดอเรียนรักเพียงเปลือกนอกของซีบิีลเท่านั้น ทันทีที่ปราศจาก "เปลือก" เขาก็หมดเยื่อใยต่อเธอทันที หรือความสัมพันธ์แบบพี่น้องที่อาจตีความว่าแปลกของเจมส์ที่มีต่อซีบิลมีนักวิจารณ์หลายท่านประณามนวนิยายเรื่องนี้ในทำนองที่เป็นเรื่องเสื่อมศีลธรรมและไม่สมชาย อันเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างลอร์ดเฮนรี่และดอเรียน รวมทั้งเบซิลและดอเรียน ซึ่งเป็นความรักของเพศเดียวกันที่เห็นอย่างชัดเจนและหากเมื่อต้องนึกถึงความเหมาะสมในช่วงของยุควิคตอเรียด้วยแล้ว ยิ่งเป็นเรื่องที่สังคมในห้วงเวลานั้นยังไม่เปิดกว้างให้การยอมรับ แม้ว่าไวลด์จะเขียนถึงความปรารถนาทางเพศระหว่างกันของเบซิลและลอร์ดเฮนรี่ที่มีต่อดอเรียนอยู่เพียงสั้นๆ ด้วยภาษาที่เขาใช้เพื่ออธิบายสื่อถึงความเทิดทูนหลงใหลของชายทั้งคู่ที่มีต่อดอเรียน อันเป็นภาษาเชิงใกล้ชิดโรแมนติก ดังตัวอย่างการสนทนาของเบซิลกับลอร์ดเฮนรีในระหว่างการพูดคุยกันในเรื่องของภาพวาดของดอเรียน ซึ่งช่วยเปิดเผยความรู้สึกของเบซิลให้เราเห็น เมื่อลอร์ดถามเขาว่าได้เจอกับดอเรียนบ่อยแคไหน เขาตอบกลับว่า เจอทุกวัน และจะไม่มีความสุขเลยถ้าไม่ได้เห็นหน้าดอเรียน
แม้ว่าในเรื่องนั้น การดำเนินชีวิตก็เป็นไปตามครรลองที่ผู้ชายจะมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงเฉกเช่นปกติทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นดอเรียนที่ตกหลุมรักและแต่งงานกับซีบิล รวมถึงลอร์ดเฮนรี่ที่แต่งงานแล้ว - แต่ก็ดูเป็นเรื่องราวค่อนข้างตื้นและสั้น ค่อนไปในทางเกลียดชังผู้หญิงเสียด้วยซ้ำ อย่างเช่นวิคทอเรีย วอตตัน ภรรยาของท่านลอร์ด มีการเขียนถึงไม่มากนัก ส่วนซีบิลเองก็ดูจะเป็นผู้หญิงโง่เขลา เบาปัญญา ยอมทิ้งพรสวรรค์ในด้านการแสดงเพียงเพื่อจะใช้ชีวิตอยู่กับดอเรียน เธอเป็นหญิงสาวค่อนข้างโรแมนติกไร้สาระ เป็นแบบฉบับของคนที่สามารถตกหลุมรักกับคนแปลกหน้าเพียงแค่ "นามสกุล" ของเขาดูมีอะไรเท่านั้น การที่ดอเรียนออกอาการตื่นเต้นในขณะมองเห็นเธอแสดงบนเวที ช่วยย้ำความคิดของลอร์ดเฮนรีที่มีต่อผู้หญิงว่า เป็นสิ่งประดับอย่างหนึ่งของชายเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย
ดูคลิปภาพยนตร์ที่แบ่งออกเป็นสิบสี่ตอนต่อเนื่่องได้ จาก link ข้างล่างนี้ ซึ่่งอาจไม่เข้าใจได้ทั้งหมด เนื่องจากเป็นภาษาสเปน และภาพยนตร์ในปี 1970 ซึ่งมีสิบตอนต่อเนื่องเช่นกัน แต่เพียงสื่ออารมณ์ของหนังในยุคเก่าได้บ้าง ด้วยฉบับภาษาอังกฤษปี 1945 ถูกระงับไปจากยูทูปแล้ว
ภาพยนตร์ในภาษาฝรั่งเศสปี 1970 นำแสดงโดยนักแสดงชื่อดังชาวฝรั่งเศส Helmut Berger
ภาพยนตร์ปี 1976
